– Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
– Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια, βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρια, τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή,
ψήνουν το παχύ αρνί.
Δέκα Καβουράκια
Στίχοι - Μουσική
Γιώργος Χατζηπιερής
Τραγούδι
Δώρος Δημοσθένους
Δέκα καβουράκια
βρήκαν δέκα καραμέλες
και καθίσανε στο βράχο να τις φάνε
Μα ήρθαν τα χταπόδια τα τραβήξαν απ’ τα πόδια
και τους πήραν τα γλυκά, και στο φινάλε
έμειναν μονάχα να κοιτάν το κύμα
αχ τα καβουράκια είναι κρίμα
έμειναν μονάχα να κοιτάν το κύμα
αχ τα καβουράκια είναι κρίμα
Να και μια χελώνα
που τα βλέπει να’ ναι μόνα
και τα παίρνει στη σπηλιά μες στη φωλιά της.
Βγάζει απ’τις ντουλάπες γλειφιτζούρια, σοκολάτες,
παγωτά, γρανίτες φράουλες και τάρτες
και τα καβουράκια μας θα κάνουν πάρτυ
κάτω απ’ το σπασμένο το κατάρτι
και τα καβουράκια μας θα κάνουν πάρτυ
κάτω απ’ το σπασμένο το κατάρτι.
Καλωσόρισμα με χορό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου